առաքելություն

Արթուր Բաբլոյան

Ծրագրավորող

Արթուրը Ջաբրահիլի հատվածում ծավալված մարտենին մասնակցել է, որպես պահեստազորային: Նա վիրավորումը ստացել է Ջաբրահիլում՝ հրանոթի հարվածից: Վիրավորում ստանալուց հետո ընկերների հետ թաքնվել են գոմում և 14 ժամ սպասելուց հետո տեղի հովիվների օգնությամբ տեղափոխվել են Ստեփանակերտի զինվորական հոսպիտալ: Ցավոք սրտի հնարավոր չի եղել փրկել նրա աջ ոտքը: Սակայն պատերազմը չի կոտրել նրան: Վերականգնողական բուժում անցնելուց և գերժամանակակից պրոթեզներ կրելուց հետո նա սովորել է ծրագրավորում: Այս պահին նա աշխատում է, որպես ծրագրավորող: Հուլիս ամսին Արթուրը ամուսնացել է:

Սարգիս Հարությունյան

Հեռահաղորդակցության մասնագետ

Սարգիսը ժամկետային զինծառայող էր, երբ պատերազմը սկսվեց: Նա կորցրել է 2 ոտքը, բավական բարդ դեպք է, սակայն իր կամքի ուժի շնորհիվ սկսել է լավ քայլել և զբաղվել սպորտով։ Պատերազմից հետո ավելի ակտիվ կյանքով է ապրում: Նա մասնակցել է մի շարք դասընթացների և դրանց արդունքում գտել համապատասխան աշխատանք:

Տարոն Ումրոյան

Մանկավարժ-մարզիչ

Տարոնը եղել է ժամկետային զինծառայող, երբ պատերազմը սկսվել է: Նա ավարտել է «Հայաստանի Ֆիզիկական կուլտուրայի և սպորտի պետական ինստիտուտը» և ստացել է մարզիչ-մանկավարժի որակավորում: Այս պահին նա շարունակում է ուսուցումը, որպեսզի ստանա մագիստրոսի աստիճան: Նա մասնակցոմ է 3D մոդելավորման դասընթացի, ինչպես նաև պարապում է անգլերեն:

Զավեն Մարության

Անվտանգության աշխատակից

Զավենը պատերազմից առաջ և հետո «Վ․Բրյուսովի անվան պետական համալսարանի» անվտանգության ծառայության ղեկավարն է։ Նա ինչպես նաև մասնակցել է Արցախյան առաջին և ապրիլյան պատերազմներին: Նրա մարտական ուղղին երկար և լեցուն է հիշարժան պատմություններով (Թալիշ, Մադաղիս, Մարտակերտ,Շուշի, Դժողքի Ձոր): Նա վիրավորումը ստացել է նոյեմբերի 9-ին ականանետի հարվածից: Չնայած նրան, որ նա կորցրել է ոտքը և ունի ձեռքի վնասվածքներ՝ նա ապրում է ակտիվ սպորտային կյանքով, մշակում է իր այգին, իր տան տանիքն է կառուցում: Անկախ դժվարություններից նա չի կոտրվում և օրինակ է ծառայում երիտասարդներին:

Գոռ Բաբայան

Կամավոր, խոհարար

Գոռը ապրել է ՌԴ-ում, եկել է Հայաստան պատերազմի պատճառով, որպեսզի եղբորը մենակ չթղնի։ Ցավոք սրտի եղբայրը զոհվել է։ Նա վիրավորումը ստացել է ականի պայթունից,այնուհետև իր հրամանատարի օգնությամբ տեղափոխվել է հիվանդանոց: Մասնագիտությամբ խոհարար է: Պատերազմից հետո տեղափոխվել է Հայաստան և փորձում է հիմնել սուշիի առաքման կետ։ Սուշին հենց ինքն է պատրաստելու:

Սուրեն Մարտիրոսյան

Հեռահաղորդակցության մասնագետ, կինեզիստ

Սուրենը պայմանագրային զինծառայող էր Արարատի մարզում: Պատերազմը սկսելուն պես նրանց տեղափոխեցին Ջաբրահիլ: Նա վիրավորումը ստացել է հոկտեմբերի 13-ին անօդաչու թռչող սարքի հարվածից: Նրա ոտքը 58 տեղից կոտրվել էր, ցավոք սրտի չհաջողվեց փրկել: Սուրենը ստացել է բարձր ֆունկցիոնալ պրոթեզ, որը նրան հնարավորություն է տալիս ակտիվ ապրելակերպ վարել։ Նա ընդունվել է «Հայաստանի Ֆիզիկական կուլտուրայի և սպորտի պետական ինստիտուտ», ցանկանում է դառնա ապագա մարզիչ-մանկավարժ:

Հարութ Քոչարյան

Հարութը պայմանագրային զինծառայող էր Գորիս քաղաքում, երբ պարերազմը սկսվեց: Նա ուներ արդեն 10 տարվա փորձառություն, երբ նրանց տեղափոխեցին Կուբաթլու: Նա վիրավորումը ստացել է Կուբաթլու շրջանի Գայալու գյուղի մոտակայքում՝ ականի պայթյունից: Վիրավորում ստանալուց հետո նա ինքն իրեն է ցուցաբերել առաջին բժշկական օգնությունը և սպասել 7 ժամ մինչև ընկեները մոտենան և դուրս բերեն մարտի դաշտից: Նա հրաշքավ է ողջ մնացել, քանի որ վիրավորումը ստացել է թշնամուց մի քանի մետր հեռավորության վրա: Նա ակտիվ մարզվում է:

Սամվել Սարյան

Միջազգային իրավաբան

Սամվելը Մատաղիսի հատվածում ծավալված մարտենին մասնակցել է, որպես պահեստազորային: Նա վիարավորումը ստացել է Լյուլասազ կոչվող տեղանքում՝ ԱԹՍ-ի հարվածից: Սամվելը փետրվար ամսին Շվեցարիայում ստացել է բուժամարզական պրոթեզ, սակայն լսելով Հայաստանում ինչ բարձր մակարդակով է իրականացվում զինծառայողների պրոթեզավորման գործընթացը, որոշում է կայացրել պրոթեզավորումը շարունակել Հայաստանում: Նա աշխատել է և շարունակում է աշխատել ԼՂՀ Արտաքին գործերի նախարարությունում՝ զբաղեցնում է դիվանագիտական պաշտոն։ Ապրում է ակտիվ կյանքով: